Zoutvlakte van Uyuni
Door: Gerard en Marian
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Marian
21 Mei 2014 | Bolivia, Potosí
De laatste nacht van onze vierdaagse tour slapen we in een zout hotel. Het is net zo primitief als de vorige dagen, maar van binnen ziet het er prachtig uit omdat het volledig in zout is opgetrokken. Jammer dat het dak nog niet klaar is. Het is weliswaar droog, maar de wind die naar binnen waait maakt het iets minder aangenaam, ook hier ontbreekt een kachel. Gelukkig is er wel voor een paar uur een generator die stroom levert om onze camera enz. op te laden. Dit is belangrijk voor het bezoek op de laatste dag aan de zoutvlakte van Uyuni. Dit is één van de hoogtepunten van onze reis. ’s Morgens om half zes moeten we al weer opstaan om op tijd te zijn de zonsopgang in de zoutwoestijn te zien.
Na een drie kwartier rijden stoppen we midden in de zoutwoestijn en zien een onbeschrijfelijke zonsopgang. Vervolgens rijden we door naar een soort van eiland midden in deze immense zoutvlakte. Het eiland is volledig begroeid met enorme cactussen en werkelijk schitterend om te zien. De zoutvlakte is echt enorm op sommige plekken zie je alleen nog maar wit zout en strak blauwe lucht. De totale oppervlak is zo groot als Friesland, Drenthe en Groningen samen. In de verte zie je soms een bergketen. Vooral het patroon van het zout is bijzonder om te zien. Als grote tegels die netjes tegen elkaar aangelegd zijn. De hele tijd hebben we het gevoel dat we mee doen aan de Dakkar Rally. Dat is ook niet zo raar omdat een paar maand geleden de echte Dakkar Rally hier gehouden is. Her en der zie je hiervan nog herinneringen.
In Uyuni aangekomen bezoeken wij nog kort het locomotieven kerkhof. Hier staan tientallen oude stoomlocomotieven weg te roesten. We hebben geluk dat we net op tijd zijn om vroeg in de middag de bus te kunnen nemen naar Potosi. Want hier in Uyuni wil je echt niet langer blijven dan noodzakelijk is. We nemen snel afscheid van onze chauffeur en gids en van Victor en Doula. Eerder dan verwacht, komen wij om zes uur aan in Potosi waar we lekker kunnen douchen en uitrusten in het prachtige Tukos Hotel.
Na een drie kwartier rijden stoppen we midden in de zoutwoestijn en zien een onbeschrijfelijke zonsopgang. Vervolgens rijden we door naar een soort van eiland midden in deze immense zoutvlakte. Het eiland is volledig begroeid met enorme cactussen en werkelijk schitterend om te zien. De zoutvlakte is echt enorm op sommige plekken zie je alleen nog maar wit zout en strak blauwe lucht. De totale oppervlak is zo groot als Friesland, Drenthe en Groningen samen. In de verte zie je soms een bergketen. Vooral het patroon van het zout is bijzonder om te zien. Als grote tegels die netjes tegen elkaar aangelegd zijn. De hele tijd hebben we het gevoel dat we mee doen aan de Dakkar Rally. Dat is ook niet zo raar omdat een paar maand geleden de echte Dakkar Rally hier gehouden is. Her en der zie je hiervan nog herinneringen.
In Uyuni aangekomen bezoeken wij nog kort het locomotieven kerkhof. Hier staan tientallen oude stoomlocomotieven weg te roesten. We hebben geluk dat we net op tijd zijn om vroeg in de middag de bus te kunnen nemen naar Potosi. Want hier in Uyuni wil je echt niet langer blijven dan noodzakelijk is. We nemen snel afscheid van onze chauffeur en gids en van Victor en Doula. Eerder dan verwacht, komen wij om zes uur aan in Potosi waar we lekker kunnen douchen en uitrusten in het prachtige Tukos Hotel.
-
21 Mei 2014 - 19:08
Map Dijkstra:
Schitterende foto's en wat een belevenis, ik had geen idee dat het er zo koud was/is. -
24 Mei 2014 - 22:05
Marion:
Prachtig gewoon, heel bijzonder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
