Eagle in the sky (Paragliden)

Vrij als een vogel in de lucht. Vanmorgen hebben we een rondje aan paragliden gedaan. De meeste mensen die naar Pokhara komen, zoals wij, komen er om een trekking te doen door het Annapurna gebergte met pieken van boven de 8000 meter of gaan er Paragliden. Dat laatste hebben wij gedaan. Wat een belevenis, echt helemaal te gek. We hadden geen idee wat ons te wachten stond. Van te voren hadden we nog wel wat zorgen of het niet te riskant zou zijn. Maar het is echt super eenvoudig. Iedereen die vier meter kan lopen kan het, ook als je tachtig bent. In een paar stappen ren je de heuvel af en voor je het door hebt hang je twintig meter in de lucht met je piloot achter je rug.

En dan zweef je en kun je eindeloos ver kijken met aan de ene kant de imposante bergtoppen van de Himalaya en aan de andere kant de Pokhara vallei met het meer. Naast onder en boven zie je de Arenden mee liften op de thermiek. Onze piloten letten goed op de Arenden omdat zij zo precies kunnen zien waar de thermiek optimaal is. Na een tijdje vraagt Jochen de piloot mij of het nog wat spectaculairder moet en hij begint aan een aantal loopings. Na een tijdje begint mijn maag behoorlijk op te spelen en krijg ik de neiging tot overgeven.

Kort daarna zet hij de landing in. Was het opstijgen al zeer eenvoudig, de landing is nog simpeler, voeten aan de grond en twee stappen lopen. Al met al zeer veel comfortabeler en veiliger dan de bus en taxiritten die we de afgelopen dagen hebben gedaan. Met name de lokale bussen die wij hebben gehad. Stampend vol, om je heen kotsende mensen en verschillende keren op een haartje na een botsing of langs de rand van de afgrond. Dan heb ik de zeer oncomfortabele stoelen die veel te klein zijn en de veringen die het al jaren geleden hebben begeven nog niet genoemd.

Doe ons dan maar Paragliden, zittend in een luie fauteuil met de wind en de zon in je gezicht. Wat een belevenis, die zouden wij niet hebben willen missen.