Bezoek aan Moni Valley

Via Geromy hoorde we dat Moni Valley, ongeveer een half uurtje rijden van Songpan, een natuurgebied met een warmwater bron en verschillende meertjes erg mooi moet zijn. Omdat dit in een halve dag te doen is en we vandaag vroeg moesten opstaan besluiten we dat dat misschien een goede trip voor morgen zal zijn. In Emma’s Guesthouse ontmoeten we twee Italianen die deze tocht ook willen maken we besluiten samen te gaan. Geromy wil graag met ons mee om zijn Engels te oefenen.

Om half negen vertrekken we. Moni Vally is zeker niet te vergelijken met Hualong Vally. Het is een mooi natuur gebied maar niet speciaal. We wandelen door een gebied met verschillende meertjes en onderweg komen we een bosmuis en eekhoorntje tegen. Ook zit het er vol met mooi gekleurde vogeltjes. Het weer is niet zo mooi als gisteren en dat is jammer omdat je dan toch weer anders tegen de natuur aan kijkt. Als we na een wandeling van ongeveer anderhalf uur bij de warmwaterbron aankomen, wil Geromy gaan zwemmen. Dat wil zeggen, hij is nog lerende en wij vinden het te koud om ook het water in te gaan. Veilig vanaf de waterkant geven wij hem adviezen en zwemles. Ondertussen gebruiken wij de tijd om te picknicken. Het is erg rustig. Af en toe komen wij wat Chinezen tegen. Na verloop van tijd gaan we verder. Het valt mij op dat hier verschillende wilde bloemen in volle bloei staan. Rond één uur komen we weer in Songpan aan. Nadat Marian een zilveren hangertje heeft gekocht. Besluiten we een Chinese Hot Pot te proberen. Alleen het bestellen is al een onderneming op zich. Ondanks onze mee genomen menukaart komen we er niet echt uit. We komen zover dat we duidelijk kunnen maken dat we iets met Kip willen voor 120 Yuan. We zijn reuze benieuwd. Uiteindelijk wordt het een soort soepfondue met kiponderdelen, zoals kippenpoten, kippenkoppen en wat verschillende groenten. We eten hier wat van maar besluiten al gauw dat dit niet ons ding is. Na afloop gaan we toch nog even naar Emma’s Kitchen voor een broodje hamburger.

Even wat over de gewoontes van de Chinezen. Het is nog steeds zo dat de Chinezen veel spugen en vaak met blote buiken rond lopen. Ook in restaurants merk je dat Chinezen hoorbaar eten. Wij kijken hier toch we wat vreemd van op. Ook zie ik dat kleine kinderen in hun kleding open kruizen hebben. Dit is erg gemakkelijk want wanneer ze hun behoeftes moeten doen hoeven ze alleen maar te zitten en kunnen het laten lopen. Wel zo voordelig, scheelt behoorlijk in de aankoop van luiers. Maar je moet ook niet raar opkijken als er plotseling een kind gehurkt zijn behoefte op straat zit te doen. Over het algemeen zijn de WC prima te doen. De openbare toiletten vooral bij busstations en dergelijke zijn voor westerlingen een verschrikking. Meestal niet meer dan meerdere gaten in de grond met een meter hoog muurtje naar je buurman of vrouw.

De Tibetaanse vrouwen dragen hier grote sieraden van gele Jade en Koraal en prachtig met zilver en Jade bewerkte riemen. We informeren naar de kosten en schrikken van de prijzen. De kralen kettingen variëren in prijs van twee tot vijfentwintig duizend euro. Vaak gaan deze ook van moeder naar dochter over.
Zoals wij al eerder schreven is het niet mogelijk met de bus verder te gaan. Morgenochtend gaan we daarom met het vliegtuig naar Chengdu. Het is slechts een vlucht van drie kwartier in plaats van acht uur in de bus. Het blijkt maar weer dat het niet zo gemakkelijk is dit gebied te bereizen. Drie jaar geleden was Gerard ook al gedwongen dit stukje te vliegen als gevolg van de enorme aardbeving in 2008 waarbij negentig duizend mensen om het leven kwamen. We hopen dat het weer in Chengdu mooier is dan hier. Vooral vandaag heeft het weer erg veel weg van Nederland.