Panda beren en Big Boeddha
Door: Gerard en Marian
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Marian
27 Juli 2013 | China, Chengdu
We zitten inmiddels in Dali maar hebben nu pas tijd om onze foto’s en reisverslagen bij te werken.
Zoals jullie gemerkt zullen hebben zijn bij de laatste zeven reisverslagen inmiddels alle foto’s geplaatst, dankzij het “goede” internet in ons geweldig Guesthouse de Maple Leaf Inn in Lijiang.
Maar nu eerst even terug naar Chengdu. Vanuit Songpan moesten wij met het vliegtuig vertrekken omdat alle wegen door aardverschuivingen waren geblokkeerd. Geluk bij een ongeluk is dat we nu niet acht uur in de bus hoeven zitten en een halve dag extra in Chengdu hebben. Het weer blijft ons toch parten spelen. Wanneer we in het Mix Hostel, ons Guesthouse, een trip willen boeken naar de Big Boeddha, horen we dat deze al een paar dagen gesloten is vanwege de zware regenval. Niet zozeer de weg er naar toe is het probleem maar de Big Boeddha schijnt natte tenen te hebben door het hoge water in de rivier. Aangezien we maar drie dagen voor Chengdu hebben vrezen we het ergste. Maar we hopen dat we dit toch nog op onze laatste dag in Chengdu kunnen doen.
Eerst bezoeken we een Chinese Sichuan Opera, wel wat toeristisch maar toch weer een belevenis. Het is een combinatie van schimmenspel, theater, acrobatiek en er wordt gewerkt met licht en donder effecten. Het hoogtepunt is een prachtig spel met wisselende maskers. De volgende dag gaan we naar Peoples Park, de plek om de chinezen in actie te zien. Ook is er een echte huwelijksmarkt, er worden briefjes met persoonsbeschrijvingen op gehangen met wensen voor de eventuele partner. Vooral de grootouders zien het als hun taak om deze briefjes te lezen en geschikte huwelijkspartners voor hun kleinkinderen te zoeken. In het Peoples Park ontmoeten we bij het Thee house Mr. Lee. Hij verteld ons dat hij een gids is en voeger bij Koning Aap heeft gewerkt. Mr. Lee wil ons wel mee nemen naar een echt Chinese Opera en we mogen ook achter de schermen een kijkje nemen. We komen in een sfeervol oud theater en zien hoe de acteurs zich klaar maken voor de voorstelling.
We ontdekken dat het publiek vooral van zekere leeftijd is. Mr. Lee legt uit dat de jonge mensen geen interesse meer hebben voor de Chinese geschiedenis. Vroeger was dit de manier om de bevolking te informeren over wat er in hun land gebeurde en wat er van hun werd verwacht. Gelukkig heeft Mr. Lee de Opera in vier shows voor ons vertaald anders zou het wel een beetje saai geweest zijn. Tussen de bedrijven door horen wij ook veel over de Chinese levenswijze. Jongens mogen bijvoorbeeld niet voor hun 22 jaar trouwen. Ook horen we het één en ander hoe ze over de Communistische partij denken. Grappig is om te zien hoe de acteurs op het toneel tijdens het spelen geld krijgen toegestopt van het publiek als waardering. Daarentegen kennen ze het woord applaus schijnbaar niet. Mr. Lee legt uit dat dit gebruik veel duidelijker en concreter is. Jammer voor de acteur die een rol speelt van ambtenaar of iets dergelijks. Chinezen hebben het daar schijnbaar niet zo op en zullen de acteur dus ook niet iets toe stoppen. De underdog of een liefdesverhaal scoort dan veel beter.
Avonds zijn we op aanraden van een Costa Ricaanse jongen gaan eten in een erg goed restaurant. Wel wat aan de prijs maar we nemen de twee goedkoopste menu’s op de kaart. En ongelogen, waar we wel dertig verschillende gerechtjes geserveerd krijgen. Iedere keer als we een foto nemen als we denken dat we alles op tafel hebben staan krijgen we weer nieuwe hapjes geserveerd. Met het drinken kost dit ons samen wel zeventien euro samen.
De volgende morgen gaan we met een taxi naar het Panda Centrum. We waren hier al om acht uur zodat we ‘s middags de Big Boeddha kunnen bezoeken. Van Mr. Lee hadden we al gehoord dat deze weer open is. Toch hebben we tot tien uur moeten wachten voordat de Panda’s een beetje in leven kwamen. Ik had verwacht meer panda’s te zullen zien. Vooral de kleine rode Panda’s zijn erg leuk. Maar de panda’s die we zagen waren gelukkig wel actief.
Rond één uur gaan we met de bus naar de Big Boeddha in Leshan. Vooraf eten we daar nog een heerlijke vis die Gerard zelf in het waterbassin kon uitzoeken. Je kunt goed merken dat de Big Boeddha een par dagen dicht geweest is want het was daar ontzetten druk met héél veel Chinezen.
Zoals jullie gemerkt zullen hebben zijn bij de laatste zeven reisverslagen inmiddels alle foto’s geplaatst, dankzij het “goede” internet in ons geweldig Guesthouse de Maple Leaf Inn in Lijiang.
Maar nu eerst even terug naar Chengdu. Vanuit Songpan moesten wij met het vliegtuig vertrekken omdat alle wegen door aardverschuivingen waren geblokkeerd. Geluk bij een ongeluk is dat we nu niet acht uur in de bus hoeven zitten en een halve dag extra in Chengdu hebben. Het weer blijft ons toch parten spelen. Wanneer we in het Mix Hostel, ons Guesthouse, een trip willen boeken naar de Big Boeddha, horen we dat deze al een paar dagen gesloten is vanwege de zware regenval. Niet zozeer de weg er naar toe is het probleem maar de Big Boeddha schijnt natte tenen te hebben door het hoge water in de rivier. Aangezien we maar drie dagen voor Chengdu hebben vrezen we het ergste. Maar we hopen dat we dit toch nog op onze laatste dag in Chengdu kunnen doen.
Eerst bezoeken we een Chinese Sichuan Opera, wel wat toeristisch maar toch weer een belevenis. Het is een combinatie van schimmenspel, theater, acrobatiek en er wordt gewerkt met licht en donder effecten. Het hoogtepunt is een prachtig spel met wisselende maskers. De volgende dag gaan we naar Peoples Park, de plek om de chinezen in actie te zien. Ook is er een echte huwelijksmarkt, er worden briefjes met persoonsbeschrijvingen op gehangen met wensen voor de eventuele partner. Vooral de grootouders zien het als hun taak om deze briefjes te lezen en geschikte huwelijkspartners voor hun kleinkinderen te zoeken. In het Peoples Park ontmoeten we bij het Thee house Mr. Lee. Hij verteld ons dat hij een gids is en voeger bij Koning Aap heeft gewerkt. Mr. Lee wil ons wel mee nemen naar een echt Chinese Opera en we mogen ook achter de schermen een kijkje nemen. We komen in een sfeervol oud theater en zien hoe de acteurs zich klaar maken voor de voorstelling.
We ontdekken dat het publiek vooral van zekere leeftijd is. Mr. Lee legt uit dat de jonge mensen geen interesse meer hebben voor de Chinese geschiedenis. Vroeger was dit de manier om de bevolking te informeren over wat er in hun land gebeurde en wat er van hun werd verwacht. Gelukkig heeft Mr. Lee de Opera in vier shows voor ons vertaald anders zou het wel een beetje saai geweest zijn. Tussen de bedrijven door horen wij ook veel over de Chinese levenswijze. Jongens mogen bijvoorbeeld niet voor hun 22 jaar trouwen. Ook horen we het één en ander hoe ze over de Communistische partij denken. Grappig is om te zien hoe de acteurs op het toneel tijdens het spelen geld krijgen toegestopt van het publiek als waardering. Daarentegen kennen ze het woord applaus schijnbaar niet. Mr. Lee legt uit dat dit gebruik veel duidelijker en concreter is. Jammer voor de acteur die een rol speelt van ambtenaar of iets dergelijks. Chinezen hebben het daar schijnbaar niet zo op en zullen de acteur dus ook niet iets toe stoppen. De underdog of een liefdesverhaal scoort dan veel beter.
Avonds zijn we op aanraden van een Costa Ricaanse jongen gaan eten in een erg goed restaurant. Wel wat aan de prijs maar we nemen de twee goedkoopste menu’s op de kaart. En ongelogen, waar we wel dertig verschillende gerechtjes geserveerd krijgen. Iedere keer als we een foto nemen als we denken dat we alles op tafel hebben staan krijgen we weer nieuwe hapjes geserveerd. Met het drinken kost dit ons samen wel zeventien euro samen.
De volgende morgen gaan we met een taxi naar het Panda Centrum. We waren hier al om acht uur zodat we ‘s middags de Big Boeddha kunnen bezoeken. Van Mr. Lee hadden we al gehoord dat deze weer open is. Toch hebben we tot tien uur moeten wachten voordat de Panda’s een beetje in leven kwamen. Ik had verwacht meer panda’s te zullen zien. Vooral de kleine rode Panda’s zijn erg leuk. Maar de panda’s die we zagen waren gelukkig wel actief.
Rond één uur gaan we met de bus naar de Big Boeddha in Leshan. Vooraf eten we daar nog een heerlijke vis die Gerard zelf in het waterbassin kon uitzoeken. Je kunt goed merken dat de Big Boeddha een par dagen dicht geweest is want het was daar ontzetten druk met héél veel Chinezen.
-
27 Juli 2013 - 23:31
Leydy Uit Amsterdam:
Nou luitjes het duurde toch echt wel lang eer we weer een verslag van jullie te lezen kregen. Ik dacht nog, er is toch niet iets met dat vliegtuigje mis gegaan.
Ik geniet van de foto's uit Chengdu, de Chinese Opera, het diner en de bijzonder moderne uitingen. Over cultuurverschillen gesproken. Die chinese Opera ervaring zullen jullie (incl. het achter de coulissen kijken) niet zo vaak tegenkomen neem ik aan. Chengdu is toch ook wel een oude traditionele én een zeer moderne studentenstad. Ik wens jullie verder een goeie reis toe, wij genieten hier van tropische dagen. -
30 Juli 2013 - 20:51
Marion:
Hoi allebei,
geweldige plek bij de Big Boeddha en ook de Panda-beren zijn erg leuk!
Konden we hier maar eens zo uitgebreid en lekker eten voor € 17,-, dan ging ik wel wat vaker!
groetjes en veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
